انتخابات ایالت کاتالونیا بدون هیچ گونه حاشیه و مشکلی برگزار گردید و نتیجه آن حکایت از ادامه برخورداری احزاب استقلال طلب از اکثریت مطلق پارلمانی برای کنترل پارلمان و دولت محلی ایالت کاتالونیا دارد. کاتالونیا بخشی خودمختار با 7 میلیون و 523 هزار نفر جمعیت در شمال شرق اسپانیا است که خواستار استقلال از دولت مرکزی است. این بخش به لحاظ مالی و بانکی و امور بندری مهمترین بخش خودمختار اسپانیا بهشمار میرود و نزدیک به 20 درصد تولید ناخالص ملی اسپانیا به این منطقه اختصاص دارد. رهبران کاتالونیا معتقدند جدایی این ایالت از دولت مرکزی به سود آنان خواهد بود، چرا که 27 درصد صادرات اسپانیا از این منطقه است و 25 درصد جهانگردان اسپانیا نیز مقصدشان کاتالونیا است اما سهمی که آنها از دولت مرکزی میگیرند 15 میلیارد یورو کمتر از سهمی است که کاتالونیا به خزانه مرکزی میپردازد.
حزب شهروندان که در رویدادی تاریخی موفق شده است در رده اول انتخابات قرار بگیرد، نظر به عدم کافی بودن رایهایش و عدم امکان رسیدن به اکثریت مطلق پارلمانی از طریق ائتلاف با دیگر احزاب قانونگرا، شانسی برای ریاست بر ایالت نخواهد داشت و پیش بینی میشود ائتلاف احتمالیاش با دو حزب سوسیالیست و مردمی هم کمکی در این راستا نخواهد کرد و باید در جایگاه اپوزیسیون در پارلمان آتی کاتالونیا فعالیت نماید. این حزب همانطور که در کاتالونیا موفق بوده در اسپانیا هم میتواند ایفای نقش بیشتری داشته باشد.
پنج میلیون و 554 هزار و 394 نفر واجد شرایط به پای صندوقهای رای فراخوانده شده بودند تا ضمن تعیین اعضای پارلمان محلی کاتالونیا متعاقبا از طریق ائتلاف نیروها، تکلیف دولت محلی را تعیین کنند. در انتخابات اخیر که میزان مشارکت مردمی در آن تاریخی بوده و به 81.94 درصد رسید و حدود شش درصد بیشتر از میزان مشارکت در سال 2015 بود حزب شهروندان 37 کرسی، حزب دموکرات 34 کرسی، حزب چپ جمهوری خواه 32 کرسی، حزب سوسیالیست 17 کرسی، ائتلاف ان کومون پودم 8 کرسی، حزب کوپ 4 کرسی و حزب مردمی 3 کرسی پارلمانی به دست آوردهاند. پارلمان محلی کاتالونیا 135 کرسی دارد که اکثریت مطلق آن با 68 کرسی حاصل میشود. مجموع آرای احزاب استقلال طلب (دموکرات، چپ جمهوریخواه و کوپ) به 70 کرسی پارلمانی رسیده است و احزاب قانونگرا نیز عملا نتوانستهاند به هدف خود برای عبور از ملی گرایان برسند.
استقلال طلبان کاتالونیا را سه حزب دموکرات، چپ جمهوریخواه و کوپ تشکیل میدهند که البته جایگاه دو حزب اول قابل مقایسه با حزب سوم نیست. دو حزب دموکرات و چپ جمهوریخواه کاتالونیا که در انتخابات قبلی به صورت ائتلافی حاضر شده بودند موفق شدند مجموعا 62 کرسی پارلمانی کسب نمایند. این دو حزب که در انتخابات مستقل حضور داشتند، حزب اول 34 کرسی و حزب دوم 32 کرسی کسب نموده تا مجموع آرای آنها به 66 کرسی پارلمانی برسد. علیرغم اتفاق نظر تقریبا کامل این دو حزب در خصوص استقلال طلبی، یک رقابت داخلی در بین آنها در جریان است چرا که رئیس دولت محلی در این حالت به حزبی میرسد که آرای بیشتری کسب کرده باشد.
نامزد رئیس ایالت از حزب دموکرات، پوجدمونت است که همچنان در بلژیک به سر میبرد و گزینه ریاست حزب چپ جمهوریخواه برای ایالت نیز «اوریول جونکراس» است که هم اکنون زندانی است. به این ترتیب، بر اساس نتایج حاضر و علیرغم پیشبینی اکثر نظرسنجیها، جدول نیروهای استقلال طلب به همان شکل سابق باقی مانده و پوجدمونت ریاست ایالت در دوره جدید را بر عهده خواهد داشت. حزب تندروی کوپ نیز که در پارلمان سابق 10 کرسی در اختیار داشته، یک افت محسوس در انتخابات روز گذشته داشته و فقط به 4 کرسی اکتفا نموده است.
انتخابات کاتالونیا در وضعیت حزب سوسیالیست این ایالت تغییر زیادی ایجاد نکرده و این حزب از 16 کرسی پارلمان قبلی به 17 کرسی در پارلمان جدید رسیده است که البته افزایش یک کرسی برای این حزب، نتیجه خارق العاده ای نیست. حزب حاکم اسپانیا و شخص ماریانو راخوی را بیتردید باید بازنده بزرگ انتخابات کاتالونیا نامید. حزب مردمی در پارلمان قبلی کاتالونیا 11 کرسی در اختیار داشت اما در انتخابات روز گذشته 8 کرسی از دست داده و فقط به 3 کرسی اکتفا نموده است.
این حزب همچنان در رده آخر لیست نیروهای سیاسی کاتالونیا قرار دارد، با این تفاوت که در پارلمان آتی این ایالت حتی قادر به برخورداری از فراکسیون مستقل هم نیست. رهبران این حزب در روزهای اخیر با این تصور که نیمی از کرسیهای قبلی را از دست میدهند، نگرانی خود را اعلام داشتند اما حالا با اعلام نتایج معلوم شده است بیش از 70 درصد کرسیهای خود را در پارلمان کاتالونیا از دست دادهاند. شکست راخوی در این انتخابات را شاید بتوان جان گرفتن حزب شهروندان به عنوان یک رقیب جدی برای حزب مردمی در سراسر اسپانیا دانست.
ماریانو راخوی، نخستوزیر اسپانیا بلافاصله پس از اعلام نتایج انتخابات آمادگی خود را برای مذاکره با دولت محلی آینده کاتالونیا اعلام داشت. او انتظار دارد «دوره جدیدی مبتنی بر گفتگو» در کاتالونیا آغاز شود و تا زمانی که مقامات جدید منطقه کاتالونیا قانون اساسی اسپانیا را نقض نکنند، آماده گفتگو با آنهاست. به گفته راخوی، فردی که من باید ملاقات کنم کسی است که در انتخابات پیروز شده است و این فرد خانم آریماداس است. وی عملا به کاندیدای میانه رو و مخالف جدایی کاتالونیا که حزب وی بهترین نتیجه را در انتخابات کسب کرد، اشاره دارد. بازگرداندن شرایط عادی و قانونی بر کاتالونیا از اولویتهای اصلی دولت راخوی برای کنترل امور در این منطقه خودمختار است.
پس از برگزاری این انتخابات بازگشت رهبر استقلال طلبان یکی از دغدغههای آنها خواهد بود. وی خواستار بازگشت به موقع به اسپانیا برای شرکت در مراسم افتتاحیه پارلمان کاتالونیا تا 23 ژانویه است، تا بتواند رئیس جمهوری بعدی این منطقه باشد. پوجدمونت که تا چندی پیش به دلیل سازماندهی همه پرسی استقلال این منطقه در معرض خطر بازداشت در اسپانیا قرار گرفت، به بلژیک عزیمت کرد. شواهد نشان میدهد حضور پوجدمونت و دیگر رهبران زندانی این جنبش در جلسات این پارلمان در ابهام قرار دارد.
پوجدمونت که این پیروزی را شکست راخوی در اسپانیا میداند، اگرچه خواستار بازگشت سریع به اسپانیا است اما چنانچه اجازه نداشته باشد به عنوان رئیس جمهوری سوگند یاد کند، این وضعیت را موضوعی ناهنجار برای سیستم دمکراتیک اسپانیا میداند. او که خود را رئیس جمهوری دولت این منطقه میداند، اعتقاد دارد در صورت احترام دولت اسپانیا به نتایج انتخابات، رئیس جمهوری خواهم ماند. وی در مجموع از مذاکره با دولت اسپانیا برای حل و فصل تنش موجود میان کاتالونیا و مادرید با هدف گوش دادن به هرگونه پیشنهادی از طرف راخوی نخست وزیر اسپانیا حمایت میکند.
به نظر میرسد از مادرید نیز دعوت به اتحاد و دلجویی آغاز شده است. پادشاه در سخنانش به مناسبت سال نو میلادی از نمایندگان جدید پارلمان منطقه خودمختار کاتالونیا، که اکثر آنها را استقلالطلبان تشکیل میدهند، خواست از اقدام به جدایی که کاتالونیا را دچار تفرقه و اسپانیا را متلاطم می کند و از «رویارویی» جدید اجتناب کنند. به باور او، اسپانیا یک دموکراسی بالغ دارد؛ جایی که شهروندان میتوانند از عقاید و ایدههایشان آزادانه و دموکراتیک دفاع کنند اما نمیتوانند ایدههایشان را در مقابله با حقوق سایر مردم تحمیل کنند.
نمیتوان بار دیگر راه تقابل و جدایی را در پیش گرفت. این راهکارهیچ دستاوردی غیر از اختلاف، عدم اطمینان و دلسردی نداشته است. او همزمان به پارلمان کاتالونیا هشدار میدهد باید با مشکلاتی که همه مردم کاتالونیا از آنها رنج میبرند، مقابله و با فکر کردن به مسئولیت خود در زمینه رفاه همگانی، تکثرگرایی را رعایت کند. این مسیر نمیتواند دوباره به رویارویی و محرومیتی که ما از پیش به آن آگاه هستیم منتهی شود که نتیجه آن فقط اختلاف و یاس خواهد بود. وی با بکارگیری کلماتی همچون «اعتماد، احترام» از آنها میخواهد تصویر بهتری از کاتالونیا ارائه کنند.
با نتایج حاصله، پارلمان کاتالونیا یک بار دیگر صحنه مجادله میان احزاب طرفدار استقلال محلی بدون جدایی از اسپانیا در یک طرف و حامیان تشکیل یک کشور جدید و استقلال کامل از مادرید در طرف دیگر خواهد بود. به نظر میرسد نتیجه این انتخابات، منجر به تشکیل مجدد یک پارلمان با اکثریت جدایی طلب خواهد شد که به معنی ادامه بیثباتی سالهای اخیر و تنش میان طرفین خواهد بود.
نتیجه انتخابات کاتالونیا نه فقط اردوگاه ملیگرایان را به هم ریخته است بلکه توانسته است نگرانی حزب حاکم را نیز رقم بزند. حزب مردمی اسپانیا که در چهار دهه گذشته یکه تاز میدان «راست میانه» در صحنه سیاست اسپانیا بود عملا سیطرهاش به خطر افتاده و نگران است که این حزب در سطح سراسری نیز با مشکلاتی رو به رو شود. وی اعتقاد دارد شکست حزب وی و جناح احزاب قانونگرا در انتخابات کاتالونیا هیچ تاثیری بر روی ادامه کار دولت مرکزی به ریاست وی نخواهد داشت.
52312
نظر شما